شاهدان غدیر

علی - علیه السلام - در رحبه مردم را سوگند داد که هر کس که بیانات رسول خدا - صلی الله علیه و آله - را در روز غدیر خم شنیده برخیزد و گواهی دهد فرمود: تنها کسانی برخیزند که بلاواسطه آن را از رسول خدا شنیده اند، پس دهها نفر برخاستند و گفتند: گواهی می دهیم که رسول خدا - صلی الله علیه و آله فرمود: آگاه باشید! که خداوند ولی من و من ولی مومنینم، هان! هر کس که من مولای اویم علی است مولای او...[1] ولیکن در حقیقت آنان این روش - انکار - را از ابوحنیفه پیروی کرده اند که او به شاگردان خود می گفت: در برابر شیعه به حدیث غدیر خم اقرار نکنید وگرنه بر شما فائق خواهند آمد، پس هیثم بن حبیب به او گفت: چرا به حدیث غدیرخم اعتراف ننمایند آیا روایت آن به تو نرسیده است؟ 

سلام بر وارث غدیر

بوی خوش بهشت از کنار آن آبگیر، یعنی غدیر عرشیان و بهشتیان، جان ها را می نوازد این چه بوی خوشی است که حتی پس از عبور صدها سال هنوز فضای جان مشتاقان را می نوازد.

غدیر تکرار اولین است در کلام آخرین، همان کلام نورانی که در اولین پیام، علی را به برادری و وصایت خواند و در غدیر، اعلام ولایت و امامت او را فرمود.

 

روایت کامل امام علی (ع) از کربلا

درنگ در روایت مشهوری است که بنابر آن حضرت علی (ع) به هنگام عبور از کربلا در حرکت برای نبرد صفین و یا بازگشت از آن، گذری به کربلا نمودند و همانجا در شان این جایگاه فرمودند: « اینجا جاى خوابانیدن شترهایشان (مرکب هایشان) و محل ریختن خون و هلاکت آنهاست». به گمان نخستین بار این سخن در کتاب «وقعه صفین» و این گونه نقل شده است: « نصرسعید بن حکیم العبسی عن الحسن بن کثیر عن ابیه ان علیا اتی کربلاء فوقف بها فقیل یا امیرالمومنین هذه کربلاء قال ذات کرب و بلاء ثم اوما بیده الی مکان فقال هاهنا موضع رحالهم و مناخ رکابهم و اوما بیده الی موضع آخر فقال هاهنا مهراق دمائهم». (وقعه صفین، نصر بن مزاحم منقری (حدود 120- 212 ق) قم، کتابخانه آیت الله مرعشی، 1403هجری، ص 142 

نرم افزار غدیر

" فَلیُبلّغِ الحاضِرُ الغائِبَ وَ الوالدُ الوَلَدَ إلی یَومِ القیامَهِ "

"پس باید که واقعه غدیر خم را حاضران به غائبان گزارش کنند و پدران به فرزندان تا روز رستاخیز خبر دهند."

بر این اساس فرهنگسرای خاوران در راستای رسالت فرهنگی خویش و به منظور تبیین جایگاه واقعه‌ی غدیر خم و پاسخ به شبهات مطرح شده، اقدام به تهیه‌ی نرم افزار"قدر غدیر" کرده است. 

مظلومیت مذهب تشیع

یکی از مهمترین علل رسوایی و ذلت دشمنان امام حسین (علیه السلام) و پیروزی آن جناب در هدایت انسانها از بعد واقعه عاشوراء ، بیان مصایب و ظلم و ستم هایی است که بر ایشان و خاندان پاکش وارد شده است که از بین همه این مصایب که در تاریخ نقل شده است مصایبی است که بر خاندان آن حضرت در سرزمین کربلا و در مسیر کربلا تا کوفه و از کوفه تا شام و بالاخره در شام بلا ، وارد شده است .

برگزاری مجالس عزای حضرت سید الشهداء (علیه السلام) و خاصه مجالسی که مصایب وارد بر اطفال و زنان را بیان می کند باعث رسوایی بیشتر دشمنان و آشنایی مردم با مظلومیت و حقانیت شیعه خاصه مولای آنها اباعبدالله الحسین (علیه السلام) شده است و در این میان بسیاری از افراد در فرقه های غیر شیعه با شنیدن این مصایب متاثر شده و گروه گروه بسوی مکتب حقه تشیع روی آورده اند . و دشمنان نیز در صدد بر آمده اند به هر صورت ممکن و با هر بهانه ای حتی استفاده از دوستان و محبین در اصل این مصایب خاصه مصایب تکان دهنده ای که انسانهای آزاده را به خروش