زیارت امیرالمؤمنین در روز غدیر
آرزوى هر شیعه است که اى کاش زمان به عقب برمى گشت و در غدیر حاضر بود و با مولایش دست بیعت مى داد و به آن حضرت تبریک مى گفت. اى کاش امیرالمؤمنین علیه السلام اکنون زنده بود، و هر ساله در روز غدیر به حضورش شرفیاب مى شدیم و با او تجدید بیعت مى کردیم و بار دیگر به او تهنیت مى گفتیم.
تحقق این آرزو چندان مشکل نیست. زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف
اشرف و حضور در حرم مطهر آن حضرت و عرض ادب به ساحت قدس او و سخن گفتن با
او از صمیم جان و باز گفتن این آرزوى قلبى در پیشگاهش از نظر شیعه، تجدید
بیعت حقیقى و تبریک و تهنیت واقعى است. سلام غدیر به آن دوم شخصیت عالم
وجود که صداى ما را مى شنود و پاسخ ما را مى دهد در حکم حضور در بیابان
غدیر و بیعت با دست مبارک اوست.
امام صادق و امام رضا علیهماالسلام سفارش اکید فرموده اند که تا حد امکان
در روز غدیر کنار قبر امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر باشیم و این یادبود
عظیم را در حرم صاحب غدیر بپا کنیم. حتى اگر نمى توانیم در حرم او حاضر
شویم در هر جایى که باشیم کافى است به سوى قبر حضرت اشاره کنیم و به او
سلامى دهیم و قلب خود را در حرم او حاضر کنیم و با مولایمان سخن بگوییم، [
عوالم: ج 3:15 ص 220. ] که او سلام ما را سلامى گرم مى دهد و دست بیعت ما
را با دستان یداللهى خویش مى فشارد.
این یادبود سالانه، تجدید خاطره ى غدیر و بیعت مجدد با صاحب آن است، و از
زمان ائمه علیهم السلام تا کنون همواره برگزار شده است. سالانه هزاران نفر
در شب و روز غدیر در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام حضور یافته اند و بند
رقّیت او را به دست مبارکش زینت گردن خود ساخته اند و به صاحب اختیارى مطلق
او بر همه ى هستى شان افتخار نموده اند، و این را به عنوان بیعت با فرزندش
حضرت قائم آل محمد عجل اللَّه تعالى فرجه تلقى نموده اند.
امام هادى علیه السلام- در سالى که معتصم عباسى آن حضرت را از مدینه به
سامرا تبعید کرد- در روز غدیر به نجف آمدند و در حرم جدشان امیرالمؤمنین
علیه السلام حضور یافتند و زیارت مفصلى خطاب به آن حضرت انشا فرمودند. [
بحارالانوار: ج 97 ص 360. ] این زیارت از نظر محتوا، دوره ى کامل عقاید
شیعه درباره ى ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام و فضایل و سوابق و محنتهاى
آن حضرت را بیان مى کند. در اینجا جملاتى از این زیارت را که تجدید عهدى با
عقاید ریشه دارمان است و نیز برخى دعاها که در آن مسئله ى غدیر مطرح شده
مى آوریم:
در دعاى ندبه مى خوانیم
فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیَّامُهُ
أَقامَ وَلِیَّهُ عَلِىَّ بْنَ أَبی طالِبٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِما وَ
آلِهِما هادِیاً إِذْ کانَ هُوَ الْمُنْذِرُ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ،
فَقالَ وَ الْمَلَأُ أَمامَهُ: مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ،
أَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ
نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.
آنگاه که دوران رسالت پیامبر صلى اللَّه علیه و آله سرآمد ولىّ خود على بن
ابى طالب علیه السلام را به عنوان هدایتگر مردم منصوب نمود، چرا که او
ترساننده ى مردم بود و هر قومى هدایتگرى مى خواهد. لذا در حالى که مردم در
برابر او بودند فرمود: هرکس من صاحب اختیار او هستم على صاحب اختیار اوست.
خدایا دوست بدار هر کس او را دوست بدارد و دشمن بدار هرکس او را دشمن بدارد
و یارى کن هرکس او را یارى کند و خوار کن هرکس او را خوار کند.
در دعاى عدیله مى خوانیم
آمَنَّا بِوَصِیِّهِ الَّذی نَصَبَهُ یَوْمَ الْغَدیرِ وَ أَشارَ بِقَوْلِهِ 'هذا عَلِیٌّ' إِلَیْهِ.
ما ایمان مى آوریم به جانشین پیامبر صلى اللَّه علیه و آله که او را در روز غدیر منصوب کرد و با کلمه ى 'این على' به او اشاره کرد.
در قسمتى از زیارت غدیر مى خوانیم
السَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلاىَ وَمَوْلَى الْمُؤْمِنینَ.
السَّلامُ عَلَیْکَ یا دینَ اللَّهِ الْقَویمَ وَصِراطَهُ الْمُسْتَقیمَ.
أَشْهَدُ أَنَّکَ أَخُو رَسُولِ اللَّهِ صلى اللَّه علیه و آله...
وَأَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنِ اللَّهِ ما أَنْزَلَهُ فیکَ، فَصَدَعَ
بِأَمْرِهِ وَأَوْجَبَ عَلى أُمَّتِهِ فَرْضَ طاعَتِکَ وَوِلایَتِکَ
وَعَقَدَ عَلَیْهِمُ الْبَیْعَةَ لَکَ وَجَعَلَکَ أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ
مِنْ أَنْفُسِهِمْ کَما جَعَلَهُ اللَّهُ کَذلِکَ. ثُمَّ أَشْهَدَ اللَّهَ
تَعالى عَلَیْهِمْ فَقالَ: أَلَسْتُ قَدْ بَلَّغْتُ؟ فَقالُوا: اللَّهُمَّ
بَلى. فَقالَ: اللَّهُمَّ اشْهَدْ وَکَفى بِکَ شَهیداً وَ حاکِماً بَیْنَ
الْعِبادِ. فَلَعَنَ اللَّهُ جاحِدَ وِلایَتِکَ بَعْدَ الإِقْرارِ وَناکِثَ
عَهْدِکَ بَعْدَ الْمیثاقِ.
سلام بر تو اى صاحب اختیار من و صاحب اختیار مؤمنین.
سلام بر تو اى دین محکم خداوند و راه مستقیم او.
شهادت مى دهم که تو برادر پیامبر صلى اللَّه علیه و آله هستى... و آن حضرت
از طرف خداوند آنچه درباره ى تو نازل کرده بود رسانید و دستور خدا را به
اجرا در آورد و وجوب اطاعت تو و ولایتت را بر مردم واجب کرد، و براى تو از
آنان بیعت گرفت تو را نسبت به مؤمنین صاحب اختیارتر از خودشان قرار داد
همانطور که خداوند به آن حضرت را چنین مقامى داده بود.
سپس خداى تعالى را بر آنان شاهد گرفت و فرمود: آیا من به شما رساندم؟ گفتند: آرى به خدا قسم.
عرض کرد: خدایا شاهد باش و تو به عنوان شاهد و حاکم بین بندگان کفایت مى کنى.
خداوند منکر ولایت تو را بعد از اقرار و شکننده ى عهد تو را بعد از پیمان لعنت کند.
در قسمت دیگرى از زیارت غدیر مى خوانیم
أَشْهَدُ أَنَّکَ
أَمیرُالْمُؤْمِنینَ الْحَقُّ الَّذی نَطَقَ بِوِلایَتِکَ التَّنْزیلُ
وَأَخَذَ لَکَ الْعَهْدَ عَلَى الْاُمَّةِ بِذلِکَ الرَّسُولُ.
أَشْهَدُ یا أَمیرَالْمُؤْمِنینَ أَنَّ الشَّاکَّ فیکَ ما آمَنَ
بِالرَّسُولِ الْأَمینِ وَأَنَّ الْعادِلَ بِکَ غَیْرَکَ عانَدَ عَنِ
الدّینِ الْقَویمِ الَّذی ارْتَضاهُ لَنا رَبُّ الْعالَمینَ وَأَکْمَلَهُ
بِوِلایَتِکَ یَوْمَ الْغَدیرِ. ضَلَّ وَاللَّهِ وَأَضَلَّ مَنِ اتَّبَعَ
سِواکَ وَ عَنَدَ عَنِ الْحَقَّ مَنْ عاداکَ.
شهادت مى دهم تو امیرالمؤمنینِ بر حقى هستى که قرآن به ولایت تو گویاست و
پیامبر صلى اللَّه علیه و آله بر سر آن از امت عهد و پیمان گرفته است.
یا امیرالمؤمنین، شهادت مى دهم که شک کننده در باره ى تو به پیامبر امین
صلى اللَّه علیه و آله ایمان نیاورده است، و کسى که تو را با غیر تو مساوى
قرار دهد از دین محکمى که رب العالمین براى ما پسندیده و با ولایت تو در
روز غدیر آن را کامل کرده، ضدیت و دشمنى کرده است.
به خدا قسم کسى که تابع غیر تو شد گمراه شده و گمراه کرده و هر کس با تو دشمنى کند با حق عناد ورزیده است.
در فراز دیگرى از زیارت غدیر مى خوانیم
أَشْهَدُ أَنَّکَ مَا اتَّقَیْتَ
ضارِعاً وَلا أَمْسَکْتَ عَنْ حَقِّکَ جازِعاً وَلا أَحْمَجْتَ عَنْ
مُجاهَدَةِ غاصِبیکَ ناکِلاً وَلا أَظْهَرْتَ الرِّضا بِخِلافِ ما یُرْضِى
اللَّهَ مُداهِناً وَلا وَهَنْتَ لِما أَصابَکَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَلا
ضَعُفْتَ وَلاَ اسْتَکَنْتَ عَنْ طَلَبِ حَقِّکَ مُراقِباً.
مَعاذَ اللَّهِ أَنْ تَکُونَ کَذلِکَ، بَلْ إِذْ ظُلِمْتَ احْتَسَبْتَ
رَبَّکَ وَفَوَّضْتَ إِلَیْهِ أَمْرَکَ وَذَکَّرْتَهُمْ فَمَا ادَّکَرُوا
وَوَعَظْتَهُمْ فَمَا اتَّعَظُوا وَخَوَّفْتَهُمْ فَما تَخَوَّفُوا.
شهادت مى دهم که تو از روى ذلت تقیه نکردى، و به خاطر ترس از حق خود امساک
نکردى، و به عنوان عقب نشینى از جهاد با غاصبان حقت خوددارى نکردى، و به
عنوان سازشکارى مطلبى بر خلاف رضاى خدا اظهار نکردى، و در مقابل آنچه در
راه خدا به تو رسید سستى نکردى و ضعف نشان ندادى و به عنوان انتظار از طلب
حق خود بیچارگى نشان ندادى.
معاذ اللَّه که تو چنین باشى! بلکه وقتى مظلوم شدى براى خدا صبر کردى و
کار خود را به او سپردى و ظالمان را متذکر شدى ولى نخواستند به یاد بیاورند
و آنان را موعظه کردى ولى در آنان اثر نکرد و آنان را از خدا ترسانیدى ولى
نترسیدند!
در قسمت دیگرى از زیارت غدیر مى خوانیم
لَعَنَ اللَّهُ مُسْتَحِلِّى
الْحُرْمَةِ مِنْکَ وَ ذائِدِى الْحَقِّ عَنْکَ، وَأَشْهَدُ أَنَّهُمُ
الْأَخْسَرُونَ الَّذینَ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فیها
کالِحُونَ.
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ساواکَ بِمَنْ ناواکَ.
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ عَدَلَ بِکَ مَنْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَیْهِ وِلایَتَکَ.
خدا لعنت کند آنان که حرمت تو را شکستند و حقت را از تو دور کردند. شهادت
مى دهم که آنان از همه زیان کارترند، آنان که حرارت آتش به صورتهایشان مى
خورد و در آن با روى گرفته و عبوس هستند.
خدا لعنت کند کسى را که تو را با آن که در مقابل تو ایستاد مساوى بداند.
خدا لعنت کند کسى را که تو را با آنکه خداوند ولایتت را بر او واجب کرده مساوى بداند.
در فراز دیگرى از زیارت غدیر مى خوانیم
إِنَّ اللَّهَ تَعالى اسْتَجابَ
لِنَبِیِّهِ صلى اللَّه علیه و آله فیکَ دَعْوَتَهُ، ثُمَّ أَمَرَهُ
بِإِظْهارِ ما أَوْلاکَ لِأُمَّتِهِ إِعْلاءً لِشَأْنِکَ وَإِعْلاناً
لِبُرْهانِکَ وَ دَحْضاً لِلْأَباطِیلِ وَ قَطْعاً لِلْمَعاذِیرِ.
فَلَمَّا أَشْفَقَ مِنْ فِتْنَةِ الْفاسِقینَ وَاتَّقى فیکَ الْمُنافِقینَ
أَوْحى إِلَیْهِ رَبُّ الْعالَمینَ: 'یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما
أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ
رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ'. فَوَضَعَ عَلى نَفْسِهِ
أَوْزارَ الْمَسیرِ وَ نَهَضَ فی رَمْضاءِ الْهَجیرِ فَخَطَبَ وَأَسْمَعَ
وَ نادى فَأَبْلَغَ، ثُمَّ سَأَلَهُمْ أَجْمَعَ فَقالَ: هَلْ بَلَّغْتُ؟
فَقالُوا: اللَّهُمَّ بَلى. فَقالَ: اللّهُمَّ اشْهَدْ. ثُمَّ قالَ:
أَلَسْتُ أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ؟ فَقالُوا: بَلى.
فَأَخَذَ بِیَدِکَ وَ قالَ: 'مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَوْلاهُ،
اللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ
نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ'. فَما آمَنَ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ
فیکَ عَلى نَبِیِّهِ إِلاَّ قَلیلٌ وَلا زادَ أَکْثَرَهُمْ غَیْرَ
تَخْسیرٍ.
خداوند تعالى دعاى پیامبرش صلى اللَّه علیه و آله را درباره ى تو مستجاب
کرد، و به او دستور داد تا ولایت تو را بر امت اظهار کند تا مقام تو را
بلند مرتبه و دلیل تو را اعلام کرده باشد و سخنان باطل را کوبیده و عذرهاى
بیجا را ریشه کن کرده باشد. آنگاه که از فتنه ى فاسقان احساس خطر کرد و از
منافقان درباره ى تو ترسید، پروردگار جهان به او چنین وحى کرد: 'اى پیامبر،
برسان آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده، و اگر نرسانى رسالت او را
نرسانده اى، و خداوند تو را از شر مردم حفظ مى کند'.
پیامبر صلى اللَّه علیه و آله سختىِ سفر را متحمل شد و در شدت حرارت ظهر
بپا خاست و خطبه اى ایراد کرد و شنوانید و ندا کرد و رسانید. سپس از همه ى
آنها پرسید: آیا رسانیدم؟ گفتند: آرى به خدا قسم.
عرض کرد: خدایا شاهد باش. سپس پرسید: آیا من نسبت به مؤمنین از خودشان
صاحب اختیارتر نبوده ام؟ گفتند: آرى. پس دست على علیه السلام را گرفت و
فرمود: 'هرکس من صاحب اختیار او بوده ام این على صاحب اختیار اوست. خدایا
دوست بدار هر کس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد، و
یارى کن هر کس او را یارى کند و خوار کن هر کس او را خوار کند'. ولى به
آنچه خداوند درباره ى تو بر پیامبرش نازل کرد جز عده ى کمى ایمان نیاوردند و
اکثرشان جز زیان کارى براى خود زیاد نکردند.
فراز دیگرى از زیارت غدیر چنین است
اللَّهُمَّ إِنَّا نَعْلَمُ أَنَّ
هذا هُوَ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِکَ، فَالْعَنْ مَنْ عارَضَهُ وَاسْتَکْبَرَ
وَکَذَّبَ بِهِ وَکَفَرَ وَسَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أَىَّ مُنْقَلَبٍ
یَنْقَلِبُونَ.
لَعْنَةُ اللَّهِ وَلَعْنَةُ مَلائِکَتِهِ وَرُسُلِهِ أَجْمَعینَ عَلى
مَنْ سَلَّ سَیْفَهُ عَلَیْکَ وَسَلَلْتَ سَیْفَکَ عَلَیْهِ- یا
أَمیرَالْمُؤْمِنینَ- مِنَ الْمُشْرِکینَ وَالْمُنافِقینَ إِلى یَوْمِ
الدّینِ، وَعَلى مَنْ رَضِیَ بِما ساءَکَ وَلَمْ یُکْرِهْهُ وَأَغْمَضَ
عَیْنَهُ وَلَمْ یُنْکِرْ أَوْ أَعانَ عَلَیْکَ بِیَدٍ أَوْ لِسانٍ أَوْ
قَعَدَ عَنْ نَصْرِکَ أَوْ خَذَلَ عَنِ الْجِهادِ مَعَکَ أَوْ غَمَطَ
فَضْلَکَ وَجَحَدَ حَقَّکَ أَوْ عَدَلَ بِکَ مَنْ جَعَلَکَ اللَّهُ أَوْلى
بِهِ مِنْ نَفْسِهِ.
خدایا، ما مى دانیم که این حقى از جانب توست. پس لعنت کن هر کس با آن
معارضه کند و در مقابل آن سر تعظیم فرود نیاورد و آن را تکذیب کند و کافر
شود. و بزودى آنان که ظلم کردند خواهند دانست که به کجا باز خواهند گشت.
یا امیرالمؤمنین، لعنت خدا و لعنت همه ى ملائکه و انبیائش بر کسى که تو بر
او شمشیر کشیدى و کسى که بر تو شمشیر کشید از مشرکان و منافقان تا روز
قیامت، و بر کسى که به آنچه تو را ناراحت مى کند راضى باشد و او را ناراحت
نکند، و بر کسى که چشم خود را بسته و انکار نمى کند، و بر کسى که علیه تو
با دست یا زبان کمک کرده یا از یارى تو خوددارى کرده یا از جهاد همراه تو
دیگران را منع کرده یا فضیلت تو را کوچک شمرده و حق تو را انکار نموده یا
کسى را که خداوند تو را صاحب اختیار بر او قرار داده با تو برابر بداند.
بخش دیگرى از زیارت غدیر چنین است
وَالْأَمْرُ الْأَعْجَبُ وَالْخَطْبُ
الْأَفْزَعُ بَعْدَ جَحْدِکَ حَقِّکَ غَصْبُ الصِّدّیقَةِ الطَّاهِرَةِ
الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ النِّسأءِ فَدَکاً وَرَدُّ شَهادَتِکَ وَشَهادَةُ
السَّیِّدَیْنِ سُلالَتِکَ وَعِتْرَةِ الْمُصْطَفى صَلَّى اللَّهُ
عَلَیْکُمْ، وَقَدْ أَعْلَى اللَّهُ تَعالى عَلَى الْأُمَّةِ دَرَجَتَکُمْ
وَرَفَعَ مَنْزِلَتَکُمْ وَأَبانَ فَضْلَکُمْ وَشَرَّفَکُمْ عَلَى
الْعالَمینَ.
مسئله ى عجیب تر و کار سوزناک تر بعد از انکار حق تو، غصب فدک از صدیقه ى
طاهره سیدة النساء حضرت زهرا علیهاالسلام و رد شهادت تو و دو آقا از نسل و
عترت تو امام حسن و امام حسین علیهماالسلام است که صلوات خدا بر شما باد، و
این در حالى بود که خداوند تعالى درجه ى شما را بر امت بالا برده و منزلت
شما را بلند قرار داده و فضل شما را روشن کرده و شما را بر عالمیان شرافت
داده است.
فراز دیگرى از زیارت غدیر چنین است
ما أَعْمَهَ مَنْ ظَلَمَکَ عَنِ الْحَقِّ.
فَأَشْبَهَتْ مِحْنَتُکَ بِهِما مِحَنَ الْأَنْبِیاءِ عِنْدَ الْوَحْدَةِ وَعَدَمِ الْأَنْصارِ.
ما یُحیطُ الْمادِحُ وَصْفَکَ وَلا یُحْبِطُ الْطاعِنُ فَضْلَکَ.
تُخْمِدُ لَهَبَ الْحُرُوبِ بِبَنانِکَ وَتَهْتِکُ سُتُورَ الشُّبَهِ بِبَیانِکَ وَتَکْشِفُ لَبْسَ الْباطِلِ عَنْ صَریحِ الْحَقِّ.
چقدر متحیر است از حق کسى که به تو ظلم کرده است.
محنت تو به آن دو "ابوبکر و عمر" به گرفتاریهاى انبیاء علیهم السلام هنگام تنهایى و کمک نداشتن شباهت پیدا کرد.
مَدح کننده ى تو به اوصافت احاطه پیدا نمى کند، و طعن زننده بر تو فضیلتت را پائین نمى آورد.
آتش جنگها را با انگشتانت خاموش مى کردى، و پرده هاى شبهه را با بیانت پاره مى نمودى، و پوشش باطل را با حق صریح منکشف مى کردى.
در فراز دیگرى از زیارت غدیر مى خوانیم
اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ
أَنْبِیائِکَ وَأَوْصِیاءِ أَنْبِیائِکَ بِجَمیعِ لَعَناتِکَ وَأَصْلِهِمْ
حَرَّ نارِکَ وَالْعَنْ مَنْ غَصَبَ وَلِیَّکَ حَقَّهُ وَأَنْکَرَ عَهْدَهُ
وَجَحَدَهُ بَعْدَ الْیَقینِ وَالْإِقْرارِ بِالْوِلایَةِ لَهُ یَوْمَ
أَکْمَلْتَ لَهُ الدّینَ.
اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَمَنْ ظَلَمَهُ وَأَشْیاعَهُمْ وَأَنْصارَهُمْ.
اللَّهُمَّ الْعَنْ ظالِمِى الْحُسَیْنِ وَقاتِلیهِ وَالْمُتابِعینَ
عَدُوَّهُ وَناصِریهِ وَالرَّاضینَ بِقَتْلِهِ وَخاذِلیهِ لَعْناً وَبیلاً.
خدایا، قاتلان انبیاء و جانشینان انبیائت را با همه لعنتهایت لعنت کن، و
گرمى آتش را به آنان بچشان. و لعنت کن کسانى را که حق ولیّت را غصب کردند و
پیمان او را انکار نمودند و بعد از یقین و اقرار به ولایت او در روزى که
دین را برایش کامل کردى، آن را انکار کردند. خدایا قاتلان امیرالمؤمنین و
کسانى که به او ظلم کردند و پیروان و یارانشان را لعنت فرما.
خدایا، ظالمان حسین علیه السلام و قاتلان او و تابعان دشمنِ او و یارى
کننده ى دشمنش را و راضیان به قتل او و خوارکنندگان او را لعنتى فرما که
عاقبتى بد دنبال آن باشد.
فراز دیگرى از زیارت غدیر چنین است
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ آلَ مُحَمَّدٍ وَمانِعیهِمْ حُقُوقَهُمْ.
اللَّهُمَّ خُصَّ أَوَّلَ ظالِمٍ
وَغاصِبٍ لِآلِ مُحَمَّدٍ بِاللَّعْنِ وَ کُلَّ مُسْتَنٍّ بِما سَنَّ إِلى
یَوْمِ الْقِیامَةِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِییّنَ
وَعَلى عَلِیٍّ سَیِّدِ الْوَصِییّنَ وَآلِهِ الطَّاهِرینَ وَاجْعَلْنا
بِهِمْ مُتَمَسِّکینَ وَ بِوِلایَتِهِمْ مِنَ الْفائِزیْنَ الْآمِنینَ
الَّذینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلا هُمْ یَحْزَنُونَ.
خدایا اولین ظالمى که به آل محمد ظلم کرد و مانعان حقوق ایشان را لعنت فرما.
خدایا اولین ظالم و غاصب حق آل محمّد و هرکس که بدعتهاى او را تا روز قیامت عمل مى کند لعنت مخصوص فرما.
خدایا، بر محمد خاتم پیامبران و بر على آقاى اوصیاء و آل طاهرینش صلوات
فرست، و ما را متمسک به آنان قرار داده و با ولایتشان ما را از رستگاران و
از صاحبان امان که بر آنان ترسى نیست و محزون نمى شوند قرار ده.
در دعاى روز عید غدیر مى خوانیم
اللَّهُمَّ صَدَّقْنا وَ أَجَبْنا داعِیَ اللَّهِ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فی مُوالاةِ مَوْلانا وَ مَوْلَى الْمُؤْمِنینَ أَمیْرِالْمُؤمِنینَ عَلِیِّ بْنِ أَبی طالِبٍ... أَللَّهُمَّ رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادی لِلْایمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا... فَإِنَّا یا رَبَّنا بِمَنِّکَ وَ لُطْفِکَ أَجَبْنا داعیکَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ وَ صَدَّقْناهُ وَ صَدَّقْنا مَوْلَى الْمُؤْمِنینَ وَ کَفَرْنا بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ، فَوَلِّنا ما تَوَلَّیْنا...
خدایا ما تصدیق کردیم و اجابت نمودیم دعوت کننده ى تو را و پیرو پیامبر صلى اللَّه علیه و آله شدیم درباره ى ولایت مولایمان و مولاى مؤمنان امیرالمؤمنین على بن ابى طالب... خدایا، پروردگارا، ما شنیدیم منادیى براى ایمان ندا مى کند که به پروردگارتان ایمان بیاورید. ما نیز ایمان آوردیم... پروردگارا، ما- به منت و لطف تو- دعوت کننده ات را پاسخ مثبت دادیم و پیرو پیامبر صلى اللَّه علیه و آله شدیم و او را تصدیق کردیم و همچنین مولاى مؤمنان را تصدیق کردیم، و به جبت و طاغوت کافر شدیم. خدایا ولایتى را که پذیرفته ایم همراهمان قرار ده.
در فرازى دیگر از دعاى روز غدیر مى خوانیم
اللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ... أَنْ
تَجْعَلَنی فی هذَا الْیَوْمِ الَّذی عَقَدْتَ فیهِ لِوَلِیَّکَ الْعَهْدَ
فی أَعْناقِ خَلْقِکَ وَ أَکْمَلْتَ لَهُمُ الدّینَ، مِنَ الْعارِفینَ
بِحُرْمَتِهِ وَ الْمُقِرّینَ بِفَضْلِهِ... اللَّهُمَّ فَکَما جَعَلْتَهُ
عیدَکَ الْأَکْبَرَ وَ سَمَّیْتَهُ فِى السَّماءِ یَوْمَ الْعَهْدِ
الْمَعْهُودِ وَ فِى الْأَرْضِ یَوْمَ الْمیثاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ
المَسْؤُولِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أقْرِرْ بِهِ
عُیُونَنا وَ أَجْمِعْ بِهِ شَمْلَنا وَ لاتُضِلَّنا بَعْدَ إِذْ
هَدَیْتَنا وَ اجْعَلْنا لِأَنْعُمِکَ مِنَ الشَّاکِرینَ یا أَرْحَمَ
الرَّاحِمینَ.
خدایا از تو مى خواهم مرا در این روزى که براى ولیت عهدى برگردن خلقت بسته
اى و دین را برایشان کامل کرده اى، مرا از عارفان به حرمت آن و اقرار
کنندگان به فضیلت آن قرار دهى...
خدایا همانگونه که آن را عید بزرگ خود قرار داده اى و در آسمان روز عهد
معهود نامیده اى و در زمین روز پیمان گرفته شده و اجتماع سؤال شونده
نامگذارى کرده اى، بر محمد و آل محمد درود فرست و چشم ما را بدان روشن فرما
و کارهاى ما را به برکت آن منظم فرما و بعد از هدایت ما را گمراه مفرما و
ما را نسبت به نعمتهایت از شاکران قرار ده، اى رحم کننده ترین رحم کنندگان.
در فراز دیگرى از دعاى عید غدیر مى خوانیم
الْحَمْدُللَّهِِ الَّذی عَرَّفَنا
فَضْلَ هذَا الیَوْمِ وَ بَصَّرَنا حُرْمَتَهُ وَ کَرَّمَنا بِهِ وَ
شَرَّفَنا بِمَعْرِفَتِهِ وَ هَدانا بِنُورِهِ... اللَّهُمَّ إِنّی
أَسْأَلُکَ... أَنْ تَلْعَنَ مَنْ جَحَدَ حَقَّ هذَا الْیَوْمِ وَ أنْکَرَ
حُرْمَتَهُ فَصَدَّ عَنْ سَبیلِکَ لِإِطْفاءِ نُورِکَ.
حمد خدایى را که فضیلت این روز را به ما شناسانید و ما را نسبت به حرمت آن
بصیرت داد و به وسیله ى آن به ما کرامت بخشید و با معرفت آن به ما شرف داد
و به نور آن ما را هدایت کرد.
خدایا، از تو مى خواهم لعنت کنى کسانى را که حق این روز را انکار کردند و
حرمت آن را نپذیرفتند و براى خاموش کردن نور تو راه تو را بستند.
در فراز دیگرى از دعاى عید غدیر مى خوانیم
شکر خدایى را که کمال دینش و تمام نعمتش را با ولایت امیرالمؤمنین على بن ابى طالب علیه السلام قرار داد